Rodzaje i podział kodów kreskowych

Rodzaje i podział kodów kreskowych

Obecnie istnieje prawie 400 symbolik kodów kreskowych. W powszechnym zastosowaniu pozostaje jednak ok. 250. Symbolika to nic innego, jak opis zasad tworzenia poszczególnych rodzajów kodów. Oznacza to sposób, w jaki znaki pisma, możliwe do odczytania wzrokowego, zaznaczone są jasnymi i ciemnymi elementami, różniącymi się szerokością. Działanie samego kodu porównać można do nadanego każdemu obywatelowi nr PESEL, który stanowi swego rodzaju hasło, umożliwiające dotarcie do poszczególnych baz danych. Podobnie jest z kodem, odczytanie go, powoduje odkodowanie zawartych w nim danych, które są niezbędne dla dalszych procesów, np. produkcyjnych czy transportowych. To od rodzaju towaru i samego producenta zależeć będzie rodzaj zawartych w kodzie informacji.
W przypadku samej symboliki stosuje się również podział na kody numeryczne lub alfanumeryczne. W kodach numerycznych kodowane są tylko cyfry w systemie dziesiętnym. Alfanumeryczne, a więc kody składające się nie tylko z cyfr, wykorzystują znaki kodu ASCII oraz niekiedy litery alfabetu.

Symbolika to jednak nie jedyny podział stosowany dla kodów kreskowych. Oczywiście, jest on najpowszechniejszy i zarazem najłatwiejszy do zrozumienia, a co najważniejsze obowiązkowy do opanowania w przypadku podstawowego zakresu stosowania systemu identyfikacji poprzez kody kreskowe. Jeśli jednak zakres ten jest nieco szerszy, znajomość innych podziałów i wszystkich rodzajów kodów kreskowych. Jest to szczególnie przydatne, gdy zawodowo zajmujemy się projektowaniem kodów kreskowych.

Kody kreskowe rozróżnia się również pod względem jedno i dwuwymiarowości. Kody jednowymiarowe zbudowane są z jednej linii kresek, zazwyczaj zawierają mniejszą ilość informacji, ale mają większą gęstość kodu. Kody dwuwymiarowe możemy dodatkowo podzielić na piętrowe i matrycowe.

Pierwsze stanowią rozwinięcie kodów dwuwymiarowych, gdzie istnieje kilka linii kodu, jedna pod drugą. Matrycowe z kolei charakteryzują się tym, że informacja zapisana jest na określonej powierzchni, ale zamiast kresek użyto innych oznaczeń. W kontekście wymiarowości kodów możemy mówić jeszcze o kodach złożonych, w których występują elementy kodów jedno i dwuwymiarowych. Coraz częściej pojawiają się również kody 3D, czyli wytłaczane kody jednowymiarowe, w których do odczytu zamiast różnic kolorów wykorzystuje się różnice wysokość.
Kolejnym czynnikiem różnicującym kody kreskowe jest szerokość kresek. Te o jednej szerokości polegają na występowaniu lub nie kreski w określonym miejscu. Analogicznie wyróżniamy również kody o dwóch szerokościach kresek. Z kolei kody modularne, czyli o wielu szerokościach, gdzie występują różne szerokości kresek, będące wielokrotnością tej najwęższej. Kreski najczęściej zbudowane są z 1, 2, 3, 4 lub 6 modułów. Ciągłość kodu rozróżnia je na ciągłe, czyli takie gdzie nie występują przerwy między kodowanymi znakami oraz dyskretne, czyli te z przerwami. Ostatnim ważnym podziałem jest przyjęta metoda weryfikacji odczytanych danych. Kody samosprawdzalne, gdzie w kodzie wpisane są już pewne metody sprawdzania błędów. Inna metoda to kody ze znakiem kontrolnym, którą stanowią reszta z dzielenia sumy znaku start i iloczynów wartości znaków oraz ich pozycji przez liczbę znaków możliwych do wykorzystania jako znaki kontrolne, a więc 103. Połączeniem tych dwóch metod jest trzecia, samozprawdzalna z dodatkowym znakiem kontrolnym.